هیتلر و کشتار میلیون ها انسان بی گناه

بسیاری از مردم جهان هیتلر را معادل رژیم نازی و نسل‌کشی یهودیان می‌دانند. در این مقاله به معرفی بیشتر او خواهیم پرداخت.

آدولف هیتلر حکمران آلمان نازی سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۵ بود. در زمان دیکتاتوری او، سیاست‌های ارتشی جدیدی آغاز شد که پیامد آن جنگ جهانی دوم و مرگ حداقل ۱۱ میلیون نفر بود. این کشتارها شامل نسل‌کشی حداقل ۶ میلیون یهودی بود. مرگ هیتلر بر اثر خودکشی در زمان جنگ به رژیم فاشیستی او پایان داد.

آدولف هیتلر که بود؟

آدولف هیتلر در ۲۰ آوریل ۱۸۸۹ در اتریش متولد شد و از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ صدراعظم آلمان بود و به عنوان یک دیکتاتور و رهبر حزب نازی نیز فعالیت می‌کرد. سیاست‌های هیتلر به جنگ جهانی دوم منجر شد و نسل‌کشی معروف به «هولوکاست» نیز حاصل افکار و فعالیت‌های او بود. در این فاجعه بیش از ۶ میلیون یهودی و ۵ میلیون غیرنظامی کشته شدند.

خانواده

آدولف چهارمین فرزند در بین شش بچه‌ی خانواده بود. او از بچگی مدام با پدر خشن خود درگیر بود که بعدها هم با علاقه‌اش به هنر به‌عنوان یک حرفه مخالفت می‌کرد. آدولف بعد از مرگ برادر کوچک‌ترش ادموند در سال ۱۹۰۰، گوشه‌گیر و منزوی شد.

آدولف هیتلر جوان

هیتلر خیلی زود به ناسیونالیسم آلمانی علاقه‌مند شد و حکومت اتریشی-مجار را رد ‌کرد. این ناسیونالیسم در کل زندگی، نیروی محرکه هیتلر بود. در سال ۱۹۰۳، پدر او ناگهان مرد و دو سال بعد مادرش به او اجازه داد مدرسه را ترک کند. بعد از مرگ مادر در دسامبر سال ۱۹۰۷، هیتلر به وین رفت و به عنوان یک کارگر معمولی و نقاش آبرنگ آغاز به کار کرد. او دو بار برای ثبت نام در آکادمی هنرهای زیبا تلاش کرد و هر بار درخواستش را رد کردند.

او که بیرون از پانسیون یتیم‌ها با کمبود پول مواجه شده بود و از فروش کارت پستال پول زیادی در نمی‌آورد، مجبور به زندگی در پناهگاه بی‌خانمان‌ها شد. هیتلر خود به این سال‌ها به عنوان دورانی که اولین انگیزه‌های ضدیهودی درونش شکل گرفت، اشاره کرده است، با این وجود هنوز روی صحت این ادعا کمی بحث وجود دارد.

در سال ۱۹۱۳، هیتلر به مونیخ نقل مکان کرد. در آغاز جنگ جهانی اول او برای خدمت در ارتش آلمان اقدام کرد و در آگوست سال ۱۹۱۴ علی‌رغم اینکه یک شهروند اتریشی بود، درخواستش پذیرفته شد. اگر چه او بیشتر زمانش را دور از خط مقدم سپری کرد، اما در برخی جنگ‌های مهم نیز حضور داشت و در زومه (Somme) زخمی شد. او به خاطر شجاعتش پاداش گرفت و یک صلیب آهنی درجه یک و نشان «زخم سیاه» دریافت کرد. هیتلر به خاطر فروپاشی تلاش‌هایشان در جنگ، تلخ شد و این تجربه، وطن‌پرستی آلمانی او را تقویت کرد. تسلیم شدن آلمان در سال ۱۹۱۸ او را شوکه کرد و او نیز مانند سایر ناسیونالیست‌های آلمانی اعتقاد داشت که ارتش آلمان مورد خیانت رهبران غیرنظامی و مارکسیست‌ها قرار گرفته است. او عهدنامه ورسای و به ویژه خروج نیروهای نظامی سرزمین راین و پذیرفتن مسئولیت آغاز جنگ توسط آلمان را بسیار تحقیرآمیز می‌دید.

آلمان نازی

بعد از جنگ جهانی اول، هیتلر به مونیخ بازگشت و کار در ارتش آلمان را ادامه داد. او به عنوان افسر جاسوس، فعالیت‌های حزب کارگر آلمان را زیر نظر داشت و بسیاری از ایده‌های ضد یهودی، ناسیونالیست و ضد مارکسیست موسس این حزب آنتون درکسلر (Anton Drexler) را به خود جذب کرد. در سپتامبر سال ۱۹۱۹ هیتلر خود به این حزب پیوست و پس از آن نامش را به «NSDAP» یا به‌طور خلاصه «نازی» تغییر داد.

هیتلر شخصاً پرچم حزب نازی را طراحی کرد و نماد اِسواستیکا (صلیب شکسته) را به خود اختصاص داد و آن را در یک دایره‌ی سفید روی زمینه قرمز گذاشت. او خیلی زود به خاطر سخنرانی‌های تندش علیه عهدنامه ورسای، سیاستمداران رقیب، مارکسیست‌ها و یهودیان بدنام شد. در سال ۱۹۲۱ هیتلر جای درکسلر را به عنوان رئیس حزب گرفت.

سخنرانی‌های داغ هیتلر شروع به جذب مخاطبانی مشخص کرد. پیروان اولیه‌ی او شامل کاپیتان ارتش «ارنست روم» (Ernst Rohm)، رئیس سازمان شبه نظامی نازی «اشتورم آبتایلونگ» (Sturmabteilung) می‌شد که امنیت ملاقات‌ها را تامین و اغلب به مخالفان سیاسی حمله می‌کرد.

کودتای بیر هال

در هشتم نوامبر سال ۱۹۲۳، هیتلر و سازمانش به یک گردهمایی عمومی با حضور نخست وزیر، گوستاو کار»(Gustav Kahr) در مونیخ حمله کردند. هیتلر اعلام کرد که انقلاب ملی آغاز شده و ادعای تشکیل یک دولت جدید را اعلام کرد. بعد از یک درگیری کوتاه که به مرگ و میر زیادی منجر شد، این کودتا که به کودتای بیر هال (Beer Hall Putsch) معروف شد، شکست خورد. هیتلر بازداشت و به خاطر خیانتی که به کشور کرد به ۹ ماه حبس محکوم شد.

ماین کامپف

هیتلر در دوره حبسی که در سال ۱۹۲۴ سپری می‌کرد، قسمت اعظم اولین جلد از کتاب زندگینامه‌ و بیانیه سیاسی‌اش به نام ماین کامپف (Mein Kampf) یا «نبرد من» را نوشت. اولین جلد این کتاب در سال ۱۹۲۵ منتشر شد و جلد دومش نیز در سال ۱۹۲۷ بیرون آمد. این دو جلد خلاصه و سپس به ۱۱ زبان ترجمه شد و تا سال ۱۹۳۹ بیش از پنج میلیون نسخه فروش داشت. این کتاب پر از پروپاگاندا و دروغ بود و نقشه‌های هیتلر برای تبدیل جامعه آلمانی به یک واحد یکپارچه بر اساس نژاد را گسترش می‌داد.

در جلد اول، هیتلر جهان بینی ضد یهودی و تعصب آریایی خود را در کنار احساس خیانتی که از نتیجه جنگ جهانی اول داشت، منتشر کرد و مخاطب را به انتقام‌گیری از فرانسه و توسعه سرزمین تا روسیه تحریک می‌کرد. جلد دوم نیز نقشه او برای به‌دست آوردن و حفظ قدرت را توضیح می‌داد. این کتاب که اغلب غیرمنطقی و پر از غلط‌های دستوری است، بسیار محرک و توطئه‌گر بود و برای بسیاری از آلمانی‌هایی که از نتیجه جنگ جهانی اول ناراضی بودند و احساس آوارگی می‌کردند خوشایند و جذاب به‌نظر می‌رسید.

دستیابی به قدرت

رکود بزرگ در آلمان با میلیون‌ها بیکار، برای هیتلر یک موقعیت سیاسی فراهم کرد. آلمانی‌ها نسبت به جمهوری پارلمانی دمدمی و مردد بودند و به گزینه‌های افراطی علاقه زیادی نشان می‌دادند. در سال ۱۹۳۲ هیتلر برای ریاست جمهوری در برابر «پل فون هیندن برگ» (Paul von Hindenburg) هشتاد و چهار ساله به رقابت پرداخت. او در هر دو دور انتخابات دوم شد و در دور نهایی بیش از ۳۶ درصد آرا را به خود اختصاص داد. نتایج این انتخابات هیتلر را به یک نیروی سیاسی قوی در آلمان تبدیل کرد. هیندن برگ با بی‌میلی قبول کرد هیتلر را به عنوان صدر اعظم منصوب کند تا تعادل سیاسی در کشور برقرار شود.

هیتلر از موقعیت خود به عنوان صدر اعظم استفاده کرد تا یک دیکتاتوری قانونی به وجود بیاورد. فرمان آتش رایستاگ (Reichstag Fire Decree) بعد از یک تیراندازی مشکوک در مجلس، حقوق اولیه را به حالت تعلیق درآورد و اجازه بازداشت بدون محاکمه را صادر کرد. هیتلر همچنین مسیر قانون اختیار (Enabling Act) را مهندسی کرد که به مدت چهار سال به کابینه‌اش اختیارات کامل قانون‌گذاری ‌داده و اجازه می‌داد از قانون اساسی منحرف شوند.

هیتلر و متحدان سیاسی‌اش بعد از به‌دست آوردن کنترل کامل روی شاخه‌های مقننه و مجریه دولت، اقدام به یک سرکوب سیستماتیک در برابر مخالفان سیاسی باقیمانده کردند. در پایان ژوئن، سایر حزب‌ها مرعوب و متلاشی شدند. در چهاردهم ژوئیه ۱۹۳۳، حزب نازی هیتلر تنها حزب سیاسی قانونی آلمان اعلام شد. در اکتبر همان سال، هیتلر دستور کنار کشیدن از «لیگ ملت‌ها» را داد.

شب چاقوهای بلند

مخالفت نظامی نیز توبیخ شد. نیاز ارگان هیتلر برای قدرت سیاسی و نظامی بیشتر، به شب چاقوهای بلند (Night of the Long Knives) منجر شد. در فاصله ۳۰ ژوئن تا دوم ژوئیه سال ۱۹۳۴، مجموعه‌ای از جنایات اتفاق افتادند که در آن روم (Rohm) یکی از رقبای هیتلر به همراه سایر رهبران نازی و تعدادی از دشمنان سیاسی هیتلر در نقاط مختلف آلمان به قتل رسیدند.

روز قبل از مرگ «هیندن برگ» در آگوست سال ۱۹۳۴، کابینه، قانونی مبنی بر لغو ریاست جمهوری به تصویب رساند که قدرت را از او و صدر اعظم می‌گرفت. با تمام این اقدامات هیتلر رئیس دولت، رهبر و صدر اعظم می‌شد. او به عنوان رئیس دولت، فرمانده ارشد نیروهای نظامی نیز به حساب می‌آمد.

هیتلر به عنوان یک گیاهخوار

محدودیت‌های غذایی انتخابی هیتلر شامل ممنوعیت الکل و گوشت بود. این تعصب او با باورش نسبت به برتری نژاد آریایی تقویت می‌شد و او آلمانی‌ها را تشویق به پاک نگه داشتن بدنشان از چیزهای ناپاک می‌کرد. او حتی یک کمپین ضد سیگار هم در سرتاسر کشور به راه انداخت.

قوانین و مقررات هیتلر علیه یهودیان

از سال ۱۹۳۳ تا آغاز جنگ در سال ۱۹۳۹، هیتلر و رژیم نازی‌اش صدها قانون و مقررات برای محدود کردن و حذف یهودیان از اجتماع تصویب کردند. این قوانین ضدیهودی در تمام سطوح دولت صادر شد و تعقیب قانونی یهودیان را جزو سوگندهای نازی قرار داد.

در اول آوریل سال ۱۹۳۳ هیتلر کسب و کارهای یهودی را تحریم ملی کرد. این اقدام با قانون «بازیابی خدمات شهری حرفه‌ای» در هفتم همان ماه همراه بود که یهودیان را از خدمات دولتی محروم می‌کرد. این قانون یکی از اقدامات نازی برای حذف یهودیان و غیر آریایی‌ها از تمام ارگان‌ها، مشاغل و نهایتاً تمام جنبه‌های زندگی عمومی بود.

قوانین بعدی شامل محرومیت دانشجویان و دانش آموزان یهودی و محدودیت کار یهودیان در حرفه‌های پزشکی و قانونی بود. همچنین مدرک مشاوران مالیاتی یهودی نیز باطل شد. دفتر اصلی نشریه و پروپاگاندای «اتحادیه دانشجویی آلمان» نیز مردم را به اقدام علیه روح غیر آلمانی دعوت کرد و بیش از ۲۵ هزار کتاب غیر آلمانی را آتش زد. در سال ۱۹۳۴، بازیگران یهودی دیگر حق حضور در فیلم و تئاتر را نداشتند.

در ۱۵ سپتامبر سال ۱۹۳۵، قوانین نورمبرگ (Nuremberg) معرفی شدند. در این قانون عنوان شده بود که هر کسی که سه تا چهار نسل قبلش یهودی باشد یهودی به حساب می‌آید و اینکه فرد خود را یهودی یا از مذهبی دیگر بداند اهمیتی ندارد. این قوانین همچنین شامل «قانون حفاظت از خون آلمانی و افتخار آلمانی» نیز می‌شد که ازدواج بین یک آلمانی یهودی و غیر یهودی را ممنوع اعلام می‌کرد. قانون شهروندی «رایش» نیز تمام غیر آریایی‌ها را از مزایای شهروندی آلمان محروم می‌کرد.

در سال ۱۹۳۶، هیتلر و رژیمش در زمان میزبانی از بازی‌های المپیک تابستانی و زمستانی صدای سخنان و عملیات ضدیهودی خود را ساکت کردند تا در سکوی جهانی مورد قضاوت قرار نگیرند و تاثیر منفی روی صنعت گردشگری نداشته باشند. بعد از بازی‌های المپیک مبارزات ضدیهودی نازی افزایش یافت و آریایی کردن کسب و کارهای یهودی نیز ادامه یافت. تمام محرومیت‌های ذکر شده با قوانینی مانند الزام حمل کارت شناسایی در پاییز سال ۱۹۳۸ کامل شدند.

کریستای ناخت

در نهم و دهم نوامبر سال ۱۹۳۸، موجی از کشتارهای خشن ضدیهودی در آلمان، اتریش و بخشی‌هایی از زودیتن لند (Sudetenland) به راه افتاد. نازی‌ها کنیسه‌ها را ویران کرده و به خانه، مدارس و کسب و کارهای یهودیان حمله کردند. در این موج نزدیک به ۱۰۰ یهودی به قتل رسیدند.

این شب که به کریستای ناخت (Kristallnacht) یا «شب کریستال» یا «شب شیشه‌های شکسته» معروف شد، خشونت و وحشیگری نازی‌ها در برابر یهودیان را به سطح بالاتری کشاند. تقریباً ۳۰ هزار نفر از یهودیان بازداشت شده و به کمپ‌های متمرکز فرستاده شدند و تمام این اقدامات خبر از آینده شوم‌تری می‌داد.

پیگرد قانونی همجنس بازها و معلولین

سیاست‌های اصلاح نژادی هیتلر کودکان دارای معلولیت فیزیکی و ذهنی را نیز هدف گرفت و سپس به سراغ کشتار سریع بزرگسالان معلول نیز رفت. رژیم او بین‌ سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ بیش از ۱۰۰ هزار مرد هم‌جنس باز را نیز دستگیر کرد و به کمپ‌های متمرکز فرستاد. در این کمپ‌ها زندانیان همجنس باز موظف به داشتن علامت‌های مشخصی بودند زیرا نازی‌ها این امر را یک جرم و بیماری می‌دانستند.

هولوکاست و کمپ‌ های متمرکز

بین شروع جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۳۹ تا پایان آن در سال ۱۹۴۵، نازی‌ها و همکارانشان موجب مرگ حداقل پنج میلیون نفر غیر نظامی و شش میلیون یهودی (دو سوم جمعیت یهودیان اروپا) شدند. در راستای برنامه «راه حل نهایی» هیتلر، رژیم نازی دست به یک نسل‌کشی زد که امروزه آن را به نام هولوکاست می‌شناسیم.

هیتلر چگونه مرد؟

در اوایل سال ۱۹۴۵، هیتلر فهمید که آلمان به زودی جنگ را می‌بازد. شوروی توانسته بود نیروهای آلمان را به اروپای غربی هدایت کند و متحدان از سمت غرب به سمت آلمان پیشروی می‌کردند. در نیمه شب ۲۹ آوریل، هیتلر با اوا براون (Eva Braun) ازدواج کرد. در همین زمان او از اعدام دیکتاتور ایتالیایی «موسولینی» با خبر شد. او که از افتادن به دست ارتش دشمن می‌ترسید روز بعد از ازدواجش با براون خودکشی کرد. پیکر هر دوی آن‌ها را سوزاندند.

هیتلر در یک نگاه

• هیتلر در اتریش به دنیا آمد.
• او در ابتدا قصد تحصیل در آکادمی هنر را داشت اما هر دو بار درخواستش رد شد.
• سیاست‌های ضدیهودی او موجب مرگ بیش از ۶ میلیون یهودی شد.
• این تعداد حدود دو سوم جمعیت یهودیان اروپا را تشکیل می‌داد.
• برنامه‌های او سبب به راه افتادن جنگ جهانی دوم بود.
• او پس از شنیدن خبر مرگ موسولینی و احتمال شکست آلمان فردای ازدواجش با اوا براون خودکشی کرد.